Muzeum Samochodu Papieskiego JP2 powstało w 2018 roku w Kielcach. Jego najważniejszym eksponatem jest odbudowany pojazd, którym Jan Paweł II podróżował podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 roku. Samochód ten został wpisany do rejestru samochodów zabytkowych. W latach 2006–2011 pracownicy firmy AUTO-ADAMCZAK w Kielcach pojazd zrekonstruowali na bazie oryginalnej ramy i odnalezionych podzespołów, w pełnej technicznej zgodności. Odtworzono go we współpracy z Przemysłowym Instytutem Motoryzacji w Warszawie, w którym przygotowywano samochód dla Ojca Świętego w 1979 roku, oraz z inżynierami i studentami z Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Samochód jest w pełni sprawny. Wykorzystywany był w wielu uroczystościach religijnych i świeckich w Polsce. Muzeum znajduje się na liście Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Głównym celem działalności Muzeum jest zachowanie pamięci o tym niepowtarzalnym dziele polskiej motoryzacji, w wyrazie uznania dla wszystkich, którzy w 1979 roku oraz 2006-2011 przyczynili się do powstania Samochodu Papieskiego JP2. Muzeum nieprzerwanie poszukuje kolejnych obiektów, np. zaginionych oryginalnych części samochodu. Prowadzi działania mające na celu precyzyjne udokumentowanie całej historii tegoż pojazdu, jak również organizuje zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży. Ekspozycja w Muzeum składa się z trzech części. Część pierwsza obejmuje projekt i realizację Pojazdu Specjalnego JP2 w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji w Warszawie w (1979 r.). Część druga to poszukiwanie podzespołów i odbudowa Samochodu Papieskiego JP2 w firmie Auto-Adamczak (2006–2011 r.) wraz z oryginalną dokumentacją. Trzecia część poświęcona jest podróżom po kraju odbudowanym samochodem (odwiedził ponad 140 miejsc).
DZIAŁ W PRZEBUDOWIE
Dane techniczne samochodu Star 660 M2 zbudowanego dla papieża Jana Pawła II
Silnik: benzynowy, rzędowy, sześciocylindrowy, chłodzony cieczą
Pojemność skokowa: 4689 cm3
Moc silnika: 105 KM przy 3000 obr./min
Napęd: 6×6
Skrzynia biegów: manualna, pięciobiegowa z reduktorem umożliwiającym powolną jazdę
Sprzęgło: suche jednotarczowe
Skrzynia rozdzielcza: dwuprzełożeniowa
Układ kierowniczy: z przekładnią kierowniczą śrubowo-kulkową
Nadwozie: rama nośna wzmacniana, otwarta kabina kierowcy oraz pasażerska (gondola) z drzwiami z prawej strony i z tyłu
Zawieszenie przednie: resory piórowe i amortyzatory
Zawieszenie tylne: odwrócone resory piórowe i drążki reakcyjne
Ilość miejsc: 2 w kabinie + 16 miejsc w gondoli + 3 fotele umieszczone centralnie, w tym po środku fotel papieski + straponten
Opony: 12.00×80
Okres produkcji: kwiecień – maj 1979 r.
Samochód = podwozie zbudowano w Fabryce Samochodów Ciężarowych na standardowym seryjnym podwoziu Stara 660 M2, różniącym się od innych kolorystyką, tapicerką kabiny, lusterkami chromowanymi itp. Nadwozie, czyli gondolę z całym wyposażeniem wykonano w Przemysłowym Instytucie Motoryzacyjnym w Warszawie, wykorzystując pewne elementy wystroju pochodzące z zakładów współpracujących.